Dzisiaj napiszę krótko o pierwszej strategii walki z bankiem prowadzącej do stwierdzenia nieważności umowy kredytu frankowego.
Punktem wyjścia jest przekonanie sądu do tego, że klauzule waloryzacyjne (czy też indeksacyjne) zawarte w umowie kredytowej są niedozwolonymi klauzulami umownymi. Szerzej opowiadałem o tym w artykule Czy bank może stosować klauzule indeksacyjne?
Przekonanie sądu do nielegalności klauzul indeksacyjnych w zdecydowanej większości przypadków nie będzie trudne. Jeżeli dana klauzula indeksacyjna jest niedozwolona, to umowę należy czytać tak, jakby w ogóle tej klauzuli w umowie nie było.
Usunięcie klauzuli indeksacyjnej z umowy będzie prowadzić do nieważności całej umowy, gdyż umowa bez tej klauzuli jest niemożliwa do wykonania.
Skutkiem uznania umowy kredytowej za nieważną będzie obowiązek zwrotu przez bank na rzecz kredytobiorcy wszystkich wpłat dokonanych na rzecz banku: rat, składek ubezpieczeniowych, opłat windykacyjnych i innych. Kredytobiorca będzie mógł się także domagać wykreślenia hipoteki z księgi wieczystej.
Z drugiej jednak strony kredytobiorca będzie zobowiązany do zwrotu na rzecz banku otrzymanego kredytu - i nie tylko...
Sądy wydawały już wyroki przeciwko bankom, na podstawie ustaleń o nieważności umowy kredytu w CHF, np. w sprawach przeciwko Bankowi Millennium.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz